Vedi Napoli e poi Muori

Eerst Napels zien en dan Sterven. Inderdaad, Sterven is de vrij vertaalde naam van het plaatsje Muori. Of dat mooier is dan Napels is overigens nog maar de vraag, want het is zelfs voor wie zoekt een moeilijk te vinden plaatsje.

Dat Napels velen aan de maffia, dus aan dood en verderf, doet denken is echter een gegeven. Wie heeft niet de films van de Godfather gezien, waar de een na de ander na een gewelddadige dood, in een trieste maar tegelijk ook vrolijke optocht met muziek ten grave werd gebracht.

Elke cultuur heeft zo zijn eigen folklore, ook als het gaat om begraven. Vooral in het wat zuidelijker deel van Italië komen in de kleinere dorpjes dergelijke optochtjes nog wel voor. In een deel van Indonesië heeft men graag toeristen bij een begrafenis. Dit om de enorm hoge kosten van de bijzondere begrafenisfeesten daar te drukken. Maar ook in Nederland zijn er uiteenlopende gebruiken. Zo is het op Vlieland nog steeds de gewoonte dat de gordijnen van de woningen waarlangs de begrafenisstoet zich beweegt worden gesloten.

‘s-Lands wijs, ‘s-lands eer, zullen we maar zeggen. Folklore, ook rond uitvaart, maakt het toch op zijn minst interessanter. Ook voor de begrafenisondernemer, want ook die wordt steeds meer met uiteenlopende wensen geconfronteerd. De laatste decennia is ook op het gebied van begraven en cremeren steeds meer ‘maatwerk’ mogelijk geworden, en ook de uitvaartverzekeraars hebben daarmee rekening gehouden in hun verzekeringsproducten. Meer ruimte voor eigen wensen. Zeker in dit verband een mooie ontwikkeling.